Velsen

Op 7 juni stond het financieel verslag van de Gemeente Velsen over het jaar 2006 op de agenda. Er zijn meerdere redenen die het lastig maken om hierover in deze raad op een zinvolle manier van gedachten te wisselen. Eén reden is dat de begroting voor het afgelopen jaar een product is van het vorige college en de vorige raad. Een andere reden is dat dit verslag door de schier permanente verbouwing in de administratie van dit huis onvergelijkbaar is met die van de voorgaande jaren. Ook zullen de bevindingen van vandaag van weinig waarde zijn voor volgend jaar.

Accountant bij het college op de schoot

Dat maakt dat de raad zwaar op achterstand is gezet om haar controlerende rol naar behoren te vervullen. Uit pure wanhoop zullen raadsleden daarom een onbedwingbare neiging ontwikkelen om ambtenaren voor de voeten te gaan lopen. Tot op zekere hoogte is de raad zelf debet aan, waar zij instemt met de prioriteiten van het college.
En als we dan ook nog eens moeten vaststellen dat de accountant op de schoot van het college is gaan zitten, dan is kunnen we niet langer spreken over een raad op achterstand maar een raad die voor schut wordt gezet. Ik kan geen een andere conclusie verbinden aan het feit dat in het gemeentehuis twee versies van de bevindingen van de accountant circuleren. Eén kritische en één milde versie.

De ervaring van de SP in de klankbordgroep, waarin de administratie van de begroting voor 2008 wordt voorbereid, versterkt daarenboven onze overtuiging dat het ontwikkelen van in cijfers uit te drukken prestatie-indicatoren een volgende dwaling is.
Naar onze mening moet de raad hieruit de conclusie trekken dat het dualisme eerder vandaag dan morgen dient te worden afgeschaft, want al deze ontwikkelingen doen afbreuk aan de democratie en de publieke zaak.

Structuur in incidentele overschotten

Minstens zo schadelijk voor de lokale democratie en de publieke zaak in Velsen was het draconisch bezuinigingprogramma dat in 2005 is afgekondigd. Afgaande op de jaarcijfers van 2005 en 2006 wordt zo langzamerhand een structuur zichtbaar in de ‘incidentele overschotten’ die uitkomt op ongeveer de helft van de bezuinigingstaakstelling. Nu kunnen we daarin natuurlijk onze zegeningen tellen en vast stellen dat het glas half vol is en niet half leeg.
Zaak is dat door de bezuinigingen activiteiten en voorzieningen zijn verdwenen die niet meer zijn terug te draaien – ik noem alleen de wijkfilialen van de bibliotheek. Veel breder en zeker zo ernstig is dat de gemeente een gesloten en naar binnen gekeerde blik ontwikkeld. Daardoor stapelen de signalen van betrokken bewoners zich op - zonder een adequaat antwoord. Wij hebben het dan ondermeer over de jongerenproblematiek in de Velserbroek en de aanpak van het zwerfvuil in Velsen-Noord. We hebben het dan ook over straten die opnieuw worden ingericht zonder goede afstemming met de bewoners.

Navelstaren belangrijker dan jeugdproblematiek

En als we spreken over de actuele jeugdproblematiek in Velserbroek is het wel extra zuur om te moeten vaststellen dat bijvoorbeeld in 2006 niet minder dan 84.000 euro aan middelen voor dit doel ongebruikt op de plank is blijven liggen. En denk maar aan het succesvolle project van de skatebaan, dat, zonder tussenkomst van de raad, eenvoudig aan zijn lot zou zijn overgelaten en gesloten.
Ja, ook ‘kleine’ zaken, zoals de middelen voor educatief werk, doen ertoe. De Gemeente Velsen is aan het navelstaren. Het is niet gelukt om daar zinvolle besteding voor te vinden. Een schande!

Naar de inschatting van de SP schuilt achter de miscalculaties en de zwarte financiële horizon een vertrouwenscrisis tussen het politiek bestuur en de ambtelijke staf. Het vorige college heeft de toenmalige problemen op een destructieve wijze aangepakt. Met als resultaat dat de bevolking nu niet wordt bediend en de raad het bos in wordt gestuurd. Het oplossen van deze crisis is een eerste voorwaarde om als organisatie er weer voor de bewoners te zijn, dat hun vragen en problemen centraal staan en niet die van het bestuur of de gemeentelijke dienst.

Jan Müter
7 juni ’07