h

Verslag SP- congres van zaterdag 7 oktober

17 oktober 2006

Verslag SP- congres van zaterdag 7 oktober

Afgelopen zaterdag was er het 14e congres van de SP, dat uiteraard geheel in het teken stond van de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november a.s. Waar de meeste politieke partijen het weekend daarvoor hun congres hielden was het nu de beurt aan de SP.
Een kleine duizend mensen waren uitgenodigd in het ‘Muziekgebouw aan het IJ’ in Amsterdam en bestonden uit afgevaardigden uit de afdelingen, partijbestuursleden, (kandidaat)Kamerleden, gasten en pers. De SP afdeling Velsen was vertegenwoordigd door Jan Müter en Gerko Buist.

Het inschrijven was vanaf 9.00 uur, dus dat betekende vroeg de deur uit. We reisden per openbaar vervoer, maar om één of andere reden deden we dat op verschillende manieren. Jan per trein vanaf Driehuis naar Amsterdam en ik met de bus naar Amsterdam Sloterdijk en vandaar met de trein naar Centraal. In de trein op Sloterdijk kwamen we elkaar weer tegen, zodat we nog een gedeelte samen konden reizen. Op Centraal kwamen we nog andere afdelingen tegen en liepen gezamenlijk naar het muziekgebouw.

Daar aangekomen was het eerst tijd voor koffie, nog meer koffie en vervolgens zijn we ons maar gaan inschrijven. We kregen beide een tas met het programma, een stemkaart en nog een aantal toegevoegde amendementen. Daarna was het tijd voor koffie. Toen was het moment daar om een plekje in de zaal te zoeken, die we snel vonden en kon het programma beginnen met de opening door de dagvoorzitters. Limburg was hierbij wel erg zwaar vertegenwoordigd, namelijk 100%.

Het volgende punt op de agenda was de presentatie van de SP-wethouders en mocht SP-secretaris Hans van Heijningen ook nog twee gouden tomaten opspelden bij twee wel erg trouwe en actieve leden. Daarna stond de kandidatenlijst op het programma. Eerst werden de kandidaten aan de aanwezigen voorgesteld via projectie op een groot scherm, inclusief de twee tegenkandidaten voor de plaatsen 10 en 11. In twee termijnen konden leden hierover iets kwijt en een vijftal maakte hier gebruik van. Dat waren voornamelijk pleidooien voor de tegenkandidaat van de afdeling Zwolle Düzgün Yildirim en daartegenover dan weer sympathisanten van de kandidaat voor de 11e plaats: Ron Abel. De andere tegenkandidaat, Chandra Jankie had zich op persoonlijke titel kandidaat gesteld en kon zichzelf niet promoten. Uitsluitend afgevaardigden mochten het woord voeren.

Daarna was het tijd voor een muzikaal intermezzo en wel door niemand minder dan Bob Fosko, de ‘huiszanger’ van de SP, die het verkiezingslied mocht vertolken. Vervolgens was het de beurt aan lijstduwer Huub Oosterhuis, theoloog, dichter en schrijver van een groot aantal boeken over religie, maatschappij en cultuur. Tevens was hij de oprichter van de Balie en de Rode Hoed. Zijn toespraak ging over het christendom en de invloed op de politiek en waarom de maatregelen van het CDA over o.m. de onderkant van de maatschappij en het vreemdelingenvraagstuk nu net niet stoken met het Christelijke geloof. De complete toespraak is terug te horen op de landelijke SP-site.
Langzaam aan gingen we richting de eerste pauze, waarbij de maag gevuld kon worden, maar niet voordat de stembiljetten voor de kandidatenlijs waren ingevuld en in de stembussen waren gedeponeerd.

Na de pauze met de nodige broodjes, jus d’orange en natuurlijk koffie begon het middagprogramma met een optreden van zanger Gé Reinders uit de zelfde provincie als de dagvoorzitters en ook zingend in dat dialect. Moeilijk te verstaan dus, maar wel leuk. Daarna was Jan Marijnissen aan zet met zijn toespraak. Ook deze toespraak is terug te horen op de landelijke SP-site.

Vervolgens was het moeilijkste punt aan de beurt: het verkiezingsprogramma. Vijftig afgevaardigden hadden zich aangemeld als spreker en kregen in de eerste termijn twee minuten spreektijd. Jan Müter hield namens onze afdeling een betoog, waarin na voren kwam dat de SP langzaam naar het midden schuift en niet alle leden zich hierin terugvinden. Dit werd overigens weerlegd door de programmacommissie.

Daarna opnieuw pauze waarbij het voor een aantal mensen toch wel tijd werd voor een biertje, het liep tenslotte al tegen vieren. Ik liet me niet kennen en deed dapper mee.

Na de pauze mocht de programmacommissie antwoord geven op de betogen van de afgevaardigden gevolgd door de tweede termijn, waarbij de sprekers nog maar één minuut spreektijd kregen. Dit alles begon echter niet voordat cabaretier Marcel Verreck zijn column mocht doen. In de tweede termijn waren minder sprekers zodat het een stuk sneller ging. Uiteraard gaf daarna de programmacommissie opnieuw antwoord. Na een heus gospelkoor was het, hoe vervelend, opnieuw pauze. Weer lagen er broodjes op ons te wachten en daarna, vooruit, maar weer een biertje.
Tijd voor het avondprogramma met de stemmingen. Nauw, de stemming was inmiddels prima. We hadden een stemkastje gekregen voor het geval het aantal voor en tegenstemmen op een amendement dicht bij elkaar zou liggen. Helaas waren ze bij diverse kastjes vergeten om ze in de oplader te stoppen. Uiteindelijk moest het stemmen dus gebeuren met uitsluitend de stemkaarten. Er waren nog ruim 300 amendementen over waarop gestemd moest worden en dat gebeurde heel ordentelijk. Verreweg de meeste amendementen werden afgewezen. Degenen die werden toegewezen waren vaak die die door de programmacommissie werden aangeraden. Al onze amendementen werden door de afgevaardigden afgewezen. Schande.

Het congres begon aardig op zijn eind te lopen, maar er moest natuurlijk nog wel bekend gemaakt worden welke kandidaten definitief op de kandidatenlijst kwamen. Alle kandidaten werden gekozen, dus inclusief de kandidaten met een tegenkandidaat.

Ter afsluiting kwamen alle kandidaten nog op het podium en werd de dag mooi afgesloten. Eerst moest er echter nog een biertje gedronken worden. Om half negen liep ik weer buiten met een bij de uitgang uitgereikt tasje met broodjes, chocolaatjes, een pakje jus d’orange en een ei op weg naar m’n volgende klus: de voetbalwedstrijd Bulgarije-Nederland. Ik was nog net op tijd voor de tweede helft en die heb ik maar, in een Amsterdams café, bekeken met een biertje. Het werd nog een lange avond.

Gerko Buist

U bent hier