5. Werk en inkomen

De SP maakt zich grote zorgen over de gevolgen van financiële crisis en de bezuinigingen voor die mensen die nu aan de onderkant van de arbeidsmarkt werken of voor diegenen die een lichamelijke of geestelijke beperking hebben. Door te investeren in deze groepen mensen kan voorkomen worden dat mensen met een arbeidsbeperking in armoede thuis achter de geraniums komen te zitten terwijl de mensen met een uitkering het productiewerk doen in de sociale werkplaats.

Re-integratie ook voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt

Ook voor mensen die door een lichamelijke of psychische beperking een afstand hebben tot de arbeidsmarkt, is werk een recht. Deze mensen hebben het door de landelijke bezuinigingen al extra zwaar. Door al de extra kosten waar deze mensen tegenaan lopen, is werk nog vaak de enige weg uit de armoede. Deze groep mag wat de SP betreft niet aan haar lot worden overgelaten. Het geld voor re-integratie trajecten mag niet alleen worden gestoken in die mensen die makkelijk weer aan een baan kunnen worden geholpen. Iedereen moet naar vermogen mee kunnen doen op de arbeidsmarkt.

Geen tegenprestatie voor uitkeringsgerechtigden maar echte banen

Iedereen die kan werken moet aan de slag maar dan wel in een gewone baan met een daarbij passend loon. De tegenprestatie die nu van uitkeringsgerechtigden wordt gevraagd, draagt niet bij aan het vinden van een betaalde baan. Integendeel, de tegenprestatie mag juist niet gekoppeld worden aan de terugkeer op de gewone arbeidsmarkt. Uitkeringsgerechtigden vinden door deze tegenprestatie dus niet sneller een betaalde baan. Ook is er een groot risico dat deze gratis arbeid de echte betaalde banen verdringt. Mensen onder het minimumloon laten werken is dan wel lekker goedkoop maar het kan nooit de bedoeling zijn dat eerst je betaalde baan wordt wegbezuinigd en dat je dan voor je uitkering hetzelfde werk moet gaan doen. De kosten die de gemeente nu maakt door deze mensen een tegenprestatie te laten leveren moet worden gestoken in het laten re-integreren van deze mensen naar de arbeidsmarkt waar ze wel een normaal loon ontvangen.

Gemeente geeft het goede voorbeeld wat betreft arbeidsgehandicapten

De gemeente moet het goede voorbeeld geven wat betreft het in dienst nemen van arbeidsgehandicapten. De gemeente moet actief kijken bij welke gemeentelijke organisatieonderdelen er mogelijkheden zijn om extra kansen te scheppen voor deze arbeidsgehandicapten. Door middel van een sociale taakstelling voor bedrijven en organisaties die voor een gemeentelijke opdracht in aanmerking willen komen, kan de gemeente ook andere bedrijven en organisaties te stimuleren hun maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen.

Voor jongeren met een beperking kan de gemeente speciale stages aanbieden om de overgang van school naar werk makkelijker te maken.

Aandacht voor de schuldenproblematiek

Pas op het laatste moment, als mensen echt in een crisissituatie zitten doen zij een beroep op de schuldhulpverlening. Het is dan van belang dat deze mensen zo snel mogelijk worden geholpen om de financiële problemen niet nog verder uit de hand te laten lopen. Lange wachttijden om in aanmerking te komen voor de schuldhulpverlening moet worden voorkomen.

De gemeente moet rekening houden met de beslagvrije voet (het deel van het inkomen waar geen beslag op mag worden gelegd door de deurwaarder) als zij een bestuurlijke boete oplegt. Deze regeling is niet voor niets in het leven geroepen, het moet ervoor zorgen dat mensen altijd een bepaald minimum inkomen hebben om eten te kunnen kopen of de zorgverzekering te kunnen betalen.

Huisuitzetting zonder zicht op onderdak moet voorkomen worden.

Huisuitzettingen moeten zoveel mogelijk worden beperkt. Erger moet altijd worden voorkomen, en niet alleen voor degene een dak boven het hoofd kwijt raakt. Ook voor de samenleving zijn de kosten van maatschappelijke opvang veel groter dan als het probleem in eigen huis was aangepakt. Om te voorkomen dat mensen op straat belanden, werkt de gemeente Velsen met schuldhulpverlening, woningcorporaties en maatschappelijk werk samen om veel eerder te zoeken naar oplossingen als mensen in (financiële) problemen komen. Huisuitzetting zonder zicht op ander onderdak moet altijd worden voorkomen.

Door een tweede kans beleid kunnen burgers die hun huis zijn uitgezet door een huurachterstand, opnieuw een woning huren zonder dat hiervoor eerst de oude huurschuld is afgelost. Een voorwaarde hierbij is wel dat er een aflossingsregeling met deze burgers getroffen is en dat deze burgers al minimaal zes maanden de overeengekomen maandelijkse aflossingstermijn hebben betaald.

Mochten gezinnen hun huis verliezen, dan vinden wij het belangrijk dat het gezin in zijn geheel wordt opgevangen. Financiële problemen mogen nooit een reden zijn om families uit elkaar te halen. Ook vinden wij het belangrijk dat deze gezinnen in de eigen gemeente worden opgevangen zodat kinderen in hun vertrouwde omgeving naar school kunnen gaan. Hiervoor is meer opvangruimte in Velsen nodig

Collectieve zorgverzekering voor mensen met een minimum inkomen

Voor steeds meer zaken is een aanvullende verzekering of een eigen bijdrage vereist. Ouderen, chronisch zieken en gehandicapten hebben vaak zulke hoge zorgkosten dat zij in januari al hun volledige eigen bijdrage moeten opbrengen.
Voor andere burgers vormt deze eigen bijdrage een drempel om naar een dokter te gaan. € 360.- is heel veel geld voor iemand die op bijstandsniveau moet leven. De SP vindt het onacceptabel dat de kosten van een eigen bijdrage er toe kan leiden dat burgers met minder inkomen niet naar de dokter gaan. Daarom vindt de SP dat, naast de collectieve basisverzekering en de collectieve aanvullende verzekering, de gemeente ook een collectieve basisverzekering moet aanbieden waarbij de burgers geen eigen eigen bijdrage hoeven te betalen. De nominale premie van deze verzekering zal hoger zijn dan die van een verzekering mèt een eigen bijdrage. Deze verhoging wordt echter geheel gecompenseerd door de zorgtoeslag die burgers met een laag inkomen ontvangen.

Democratie op de werkvloer

De positie van de werknemer binnen de ondernemingen wordt steeds verder ondergraven. De neoliberalen met hun ondersteuners, proberen de klok terug te zetten naar de jaren Dertig. Hij of zij worden de rechten ontnomen waarvoor de werkende gemeenschap lange tijd heeft gestreden. Dat betreft onder meer het ontslagrecht. De positie van de werknemers wordt stelselmatig verzwakt door het invoeren van flexibilisering van contactsystemen, inleveren van lonen en vele andere verslechteringen die het bestaan onzeker maken. De oorzaak dat de ondernemers deze verslechteringen kunnen doorvoeren kunnen ligt bij het volledig ontbreken van fundamentele democratische zeggenschap van de werkende mensen op de werkvloer. De werkende mensen worden meer en meer het slachtoffer van reorganisaties en herstructureringen die uitsluiting en verslechtering van de werkomstandig- heden ten gevolge hebben. De bedrijfseigenaren worden hiertoe in staat gesteld door de kapitalistische wetgeving van het recht van bezittende klasse op privaatbezit van de productiemiddelen. Dit blokkeert iedere mogelijke vorm van democratische zeggenschap in de positie van de werkende mensen. De tijd is aangebroken dat een einde moet worden gemaakt aan het ondemocratische privaatrecht van de bezittende klasse op het bezit van de productiemiddelen. Er moeten democratische verhoudingen komen binnen de bedrijven waarbij de werknemers zeggenschap krijgen over de gang van zaken binnen hun bedrijf. De SP-fractie in de gemeenteraad zal iedere actie van de werknemers en hun vakbond steunen, dat is gericht op het verruimen van democratische verhoudingen op hun werkplek binnen de grote bedrijven.

Hier is de SP voor als het gaat om werk en inkomen: